هدف پژوهش بررسی تاثیر حالات خلقی بر سرعت پردازش ذهنی است. به همین منظور از 45 دانشجوی بهنجار خواسته شد به عنوان آزمودنی در این آزمایش شرکت کنند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و با استفاده از روش القای آزمایشی حالت خلقی، در یک گروه خلق شاد و در گروه دیگر خلق غمگین ایجاد شد. گروه سوم گروه کنترل بود. هر سه گروه در یک آزمون سرعت بازشناسی کلمات در حافظه کوتاه مدت شرکت کردند. مواد این آزمون، کلمات دارای بارعاطفی مثبت و منفی بود. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از آزمایش نشان داد که سرع بازشناسی کلمات در حالت خلقی غمگین کندتر از حالت خلقی شاد و عادی صورت می گیرد. همچنین خلق شاد موجب تسریع در بازشناسی کلمات مثبت می شود؛ اما اثر خلق غمگین در تسریع بازشناسی کلمات منفی معنادار نیست.

0

در این مقاله، مساله تخمین توزیع یافته متغیرهای حالت یک سیستم دینامیکی غیرخطی توسط شبکه حسگر بی سیم غیرمتمرکز و در حضور نویز مشاهدات وابسته به حالت در نظر گرفته شده است. در برخی حسگرهای فاصله یا زاویه مانند حسگرهای فراصوت، خطای مشاهدات وابسته به حالت می باشد. بدین معنا که با افزایش فاصله میان حسگر و هدف، خطای اندازه گیری افزایش یافته و منجر به کاهش کارایی تخمین گرها می شود. بنابراین، یک روش تخمین حالت توزیع یافته بر اساس اجماع بر روی توابع درست نمایی و در حضور نویز وابسته به حالت حسگرهای زاویه ارائه گشته است. همچنین به منظور جلوگیری از اتلاف انرژی در شبکه، یک الگوریتم انتخاب حسگر توزیع یافته پیشنهاد شده است. در شبکه غیرمتمرکز، بر خلاف شبکه های متمرکز، مرکز همجوشی واحدی برای پردازش داده ها به صورت سراسری وجود ندارد. همچنین، هیچ گونه دانش سراسری از توپولوژی کل یک شبکه غیرمتمرکز در دسترس نمی باشد. بنابراین، در این مقاله، کران پایین کرامر-رائو به صورت توزیع یافته و با در نظر گرفتن نویز وابسته به حالت حسگرهای زاویه استخراج شده و سپس، از کران به دست آمده برای انتخاب تطبیقی حسگرها یه صورت توزیع یافته استفاده شده است. نتایج شبیه سازی برای یک مساله ردیابی هدف، نشان گر کارایی روش های تخمین حالت و انتخاب حسگر پیشنهادی می باشند.

مقدمه: تنظیم هیجان ناکارآمد و حالت های خلق منفی نقش مهمی در اختلالات روانی نوجوانان دارند. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجان و حالت های خلقی نوجوانان به انجام رسید. مواد و روش ها: این پژوهش به شیوه نیمه تجربی صورت گرفت. جامعه آماری مطالعه، کلیه نوجوانان عضو کانون فرهنگی-اجتماعی صادق الوعد تهران بودند. حجم نمونه با روش نمونه گیری در دسترس، 26 نفر تعیین شد. برای ارزیابی متغیرها از پرسشنامه های تنظیم هیجان و حالت های خلقی استفاده شد. نوجوانان گروه آزمون به مدت 8 جلسه 75 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش کاهش معناداری در گروه آزمون در زیر مقیاس های سرکوبی (0/01P=)، افسردگی (0/001P=)، تنش (0/001P=) سردرگمی (0/001P=)، خشم (0/001P=) و خستگی (0/02P=) در مرحله پس آزمون را نشان داد. در مرحله پیگیری دو ماهه نیز این اثر ماندگار بود (0/05P=). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، این شیوه درمانی میتواند، باعث بهبود تنظیم هیجان و حالت های خلقی در نوجوانان شود و می توان از آن به عنوان یک مداخله موثر استفاده کرد.

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثر حالت های خلقی مثبت و منفی بر پاسخ های قلبی- عروقی و نقش تعدیل کننده ابعاد شخصیتی برون گردی و نوروزگرایی انجام شد.روش: ابتدا 654 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تربیت مدرس، نسخه تجدیدنظرشده پرسش نامه شخصیتی آیزنک را تکمیل نمودند؛ سپس بر اساس نمره های نهایی دو بعد شخصیتی برون گردی و نوروزگرایی، 4 گروه برون گرد، درون گرد، نوروزگرا و پایدار هیجانی (هر گروه 30 نفر؛ مجموعا 120 نفر) انتخاب شدند. کاربندی آزمایشی در مورد هر یک از آزمودنی ها در دو جلسه با فاصله دو تا چهار هفته، اعمال گردید؛ بدین ترتیب که در یک جلسه خلق مثبت و در جلسه دیگر، خلق منفی به آنها القا شد. میزان فشار خون و ضربـان قلب آزمودنی هـا در پیش و پس از فرآیند القـای خلق، اندازه گیری و ثبت گردید.یافته ها: در مورد همه آزمودنی ها، در موقعیت خلقی مثبت در مقایسه با موقعیت خلقی منفی، میزان فشار خون سیستولی نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه کاهش بیشتری داشت. در موقعیت خلقی منفی در مقایسه با موقعیت خلقی مثبت، میزان ضربان قلب نسبت به میزان آن در مرحله خط پایه با افزایش همراه بود. اما ابعاد شخصیتی برون گردی یا نوروزگرایی این آثار را تعدیل نکردند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، می توان از شیو های القای خلق، در راستای بهبود سلامت افراد بهره گرفت.

تبیین پدیده مطابقه مفعولی به مثابه یکی از خصوصیات بنیادین ساخت های ارگتیو همواره یکی از پرسش های اساسی در رویکردهای زایشی بوده است. در چارچوب رویکرد کلاسیک مفروض در قالب برنامه کمینه گرا، حالت نمایی و مطابقه دو پدیده هم ارزند که هر دو در جریان فرایند اشتقاق نحوی ساخت های زبانی تعیین می شوند با این حال در رویکردهای متاخرتر نظیر رویکرد حالت دهی وابسته، مطابقه همچون فرایندی مرتبط اما مجزا از حالت نمایی در نظر گرفته می شود که بخشی از آن در نحو از طریق سازوکار Agree-Link و بخشی دیگر در سطح رابط صورت آوایی از طریق سازوکار Agree-Copy تکمیل می گردد. مقاله حاضر درصدد است تا با بهره گیری از مفاهیم موجود در رویکرد حالت دهی وابسته و مکانیسم های پسانحوی مرتبط با آن الگوی مطابقه مفعولی را در ساخت های ارگتیو بی نشان در هورامی تحلیل نماید. کفایت تبیینی بالای رویکرد پسانحوی به کار گرفته شده در تحلیل پدیده مطابقه در جستار حاضر مخصوصا در بررسی ساخت های ارگتیویی مشخص می شود که در آن ها نوع تبلور سازه مالک در ساخت های ملکی ای که در جایگاه مفعول مستقیم واقع شده اند به بروز الگوهای متفاوتی از مطابقه منجر می شود؛ بدین صورت که تبلور عنصر مالک به صورت واژه بستی منجر به مطابقه فعل با عنصر مالک می شود و در مقابل، بروز عنصر مالک به صورت گروه اسمی آشکار، موجب مطابقه فعل با سازه مایملک خواهد شد. در این راستا چنین استدلال می شود که در بخش صرفا نحوی فرایند اشتقاق ساخت های کنایی فوق با استفاده از سازوکار Agree-Link سازه هایی که به صورت بالقوه توانایی مطابقه با فعل را دارند با عنوان اهداف موجه تعیین می شود و در قدم بعدی و در بخش پسانحوی از طریق سازوکار Agree-Copy شکل نهایی وند مطابقه تعیین می گردد. علاوه بر موارد فوق، تفاوت الگوی مطابقه در ساخت های مورد بحث نیز از طریق دسترسی فرایندهای پسانحوی به ساخت درونی اهداف موجه توجیه خواهد شد. برای اینکه به بتوان پدیده مطابقه مفعولی را تبیین نمود به مباحث طرح شده دقت نظر فرمایید.

در این مطالعه، آثار مرفین بر افزایش حساسیت به اختلال تشکیل حافظه القا شده و به خاطرآوری وابسته به حالت (state- dependent retrieval)  در یک روش اجتنابی غیرفعال آموخته شده، در موش سوری بررسی شده است. مصرف پیش از آموزش مرفین (5mg/kg و 2.5 و 0.5) وابسته به دوز، قادر است یادگیری یک نوبته روش اجتنابی غیرفعال (Passive Avoidance Learning)  را مهار کند. مصرف پیش از آزمون (5mg/kg و 2.5 و 0.5) باعث القای به خاطرآوری وابسته به حالت می گردد. اثر مهاری مرفین (5mg/kg) بر تشکیل حافظه، به طور معنی دار، به وسیله مصرف پیش از آموزش، نالوکسان (1mg/kg  و0.5 و 0.025)، قبل از مرفین پیش از آموزش، مهار می گردد. مصرف پیش از آزمون نالوکسان وابسته به دوز،بازگشت القا شده به وسلیه مرفین (5mg/kg) را مهار کرد. فراموشی القا شده به وسیله مرفین، پیش از آموزش، به طور معنی داری در موش های حساس شده سه روز مرفین (30mg/kg و 20) دریافت کرده بودند، مهار گردید. افزایش حساسیت به مرفین، بر حافظه وابسته به حالت مرفین تاثیری نداشت. تزریق نالوکسان، 30 دقیقه قبل از مرفین و به مدت سه روز، مهار فراموشی القا شده به وسیله مرفین را در موش های حساس به مرفین به طور معنی دار متوقف کرد. این نتایج پیشنهاد می کند که افزایش حساسیت به مرفین، اختلال تشکیل حافظه را تحت تاثیر قرار می دهد، اما بر تسهیل به خاطرآوری القا شده به وسیله مرفین بی تاثیر است.

فرایند شکل گیری درد از نرون های حسی اولیه شروع و به نرون های سیستم عصبی مرکزی که اولین بخش آن در شاخ خلفی نخاع است ختم می شود. امروزه تلاش برخی محققان برای کنترل درد، یافتن سازوکاریست که بتواند وضعیت نرون های شاخ خلفی نخاع را از یک حالت پایدار ناخواسته به حالت پایدار مطلوب تغییر دهد به این منظور لازم است ابتدا مدلی از رفتار نرون ها در شاخ خلفی نخاع استخراج شود تا با تغییر پارامترهای مدل مذکور، بتوان درد ایجاد شده را تحت کنترل در آورد. در این تحقیق به کمک اسلوب شناسی بایفورکیشن و استخراج دینامیک حاکم بر سازوکار شکل گیری درد از طریق انجام آزمایش های بالینی، یک مدل سایبرنتیکی ارائه می شود که قادر به بیان حالت های عملکردی نرون های شاخ خلفی نخاع (عادی، حساس شده و فرونشانده شده)، نقش حافظه، اثر ورودی های حسی دیگر و اثر ورودی های نزولی از سطوح فوقانی سیستم عصبی است. در این مدل ورودی ها شامل درجه تحریک حرارتی متناسب با نرخ پتانسیل عمل از آوران های dC/A، شدت جریان تحریک الکتریکی مهاری متناسب با نرخ پتانسیل عمل از آوران های Ab، ورودی های مهاری نزولی از مغز میانی و ورودی های مهاری یا تحریکی نزولی از سطوح فوقانی سیستم عصبی (تالاموس و قشر مغز) بوده و خروجی مدل نرخ پتانسیل عمل ساطع شده از نرون های انتشاری شاخ خلفی نخاع متناسب با سطح درد حس شده است. ویژگی شاخص این مدل استفاده از مدلسازی سایبرنتیکی بر اساس یک سری اطلاعات ورودی و خروجیست که می تواند ایراد وارد بر سایر مدل ها که در آنها ساده سازیِ روابط، تعامل اجزای سیستم را کاهش می دهد مرتفع کند. از طرف دیگر برخلاف مدل های قبلی که بر اساس پتانسیل تحریکی غشاء مدلسازی شده بودند در مدل مذکور خروجی مستقیما به صورت پتانسیل عمل ساطع شده از نرون های انتشاری شاخ خلفی نخاع است که علاوه بر اینکه از دقت بالاتری برخوردار است قابلیت انطباق با ثبت های سلولی را نیز دارد.